آندرانیک تیموریان – متولد ۱۳۶۱/۱۲/۱۵ – تهران
هافبک دفاعی – شماره ۱۴
سامورایی، گلادیاتور و یا هر لقب دیگری که نشان دهنده “جنگیدن با تمام وجود” باشد، لایق اوست. یک هافبک دفاعی جنگنده، تخریبی و با قدرت بدنی بسیار بالا که استاد گرفتن توپ در جنگ‌های تن به تن بود و در کنار این ویژگی‌ها، از نظر تکنیکی و ضربه به توپ نیز سطح بالایی از خود به نمایش می‌گذاشت و البته استاد زدن سوپرگل های تماشایی با شلیک‌های قدرتمند راه دور بود.
کارش را از تیم‌های پایه آرارات آغاز کرد و در ادامه به جوانان استقلال پیوست. سپس برای گذراندن خدمت سربازی راهی تیم ابومسلم شد. درخشش او در تیم مشهدی باعث شد برانکو نام تیموریان را در لیست خود برای جام جهانی 2006 قرار دهد. تیموریان 23 ساله در هر سه بازی ایران به طور ثابت بازی کرد و در تورنمنتی که ایران بازی‌های دلچسبی از خود به نمایش نگذاشت، یک پدیده بود.
بازی‌های خوب تیموریان در جام جهانی مورد توجه استعدادیاب های اروپایی قرار گرفت و راهی تیم “بولتون” در لیگ برتر انگیس شد. بدین ترتیب تیموریان اولین بازیکن ایرانی لقب گرفت که در این لیگ بزرگ دنیا بازی و گلزنی کرده است.
آندو پس از 4 فصل حضور در انگلیس، به ایران برگشت و پیراهن تراکتور را بر تن کرد و نهایتاً در سال 1390 به خانه خود بازگشت و برای استقلال بازی کرد. او جمعاً 3 فصل در استقلال حضور داشت و هرچند فقط یک قهرمانی جام حذفی را با لباس آبی تجربه کرد، اما از نظر انفرادی کارش را به بهترین نحو انجام داد. او در فصل 93-1392 به عنوان بهترین بازیکن لیگ ایران برگزیده شد.
در تاریخ 27 شهریور1392 در بازی بوریرام تایلند و استقلال آندو سوپرگل زیبایی با یک شوت بسیار قدرتمند و ازفاصله حدود 40 متری، در دقیقه 92 وارد دروازه تیم تایلندی کرد. این گل در نظرسنجی کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال 2019 به عنوان زیباترین گل تاریخ لیگ قهرمانان آسیا برگزیده شد.